Oorsprong, onderzoek en ontmoeting.

Toen ik 14 jaar was stierf onverwachts mijn vader. Ik weet dat ik eigenlijk pas twee jaar voor zijn sterfdag echt bewust was van zijn kunstenaarspassie. Wanneer hij thuis was, trok hij zich na het avondeten terug in het atelier. Ik ging naar de middelbare school en moest ook iedere avond studeren. Het was veel gezelliger om dit in het atelier te doen. Ondertussen keek ik naar zijn handen die oude beelden en schilderijen restaureerden. Hoe langer we samen in het atelier waren, hoe meer ik mocht doen van hem. Ik voelde me trots dat ik verantwoordelijkheden kreeg. Ik mocht bijvoorbeeld lagen afpellen om zo de oorspronkelijke verflaag van het beeld bloot te leggen. Een proces wat milimeter per milimeter gaat. Tijdens dit monnikenwerk wisselenden we gedachtes uit. De bakermat van mijn kunstgedachte. Het was ondenkbaar dat ik deze gesprekken nooit meer zou hebben, toen hij in 1987 stierf. Het was ineens heel duidelijk voor me: ik wilde zijn werk voortzetten, "ik wil kunstenaar worden". Zelden ga ik naar zijn graf, wat heel dichtbij is, maar ik 'praat' nog steeds met hem. Zijn drijfveren voor de kunst heb ik bijna copy - paste gebruikt en in het hedendaagse gezet. Vandaaruit ben ik verder gegaan en mag me volledig autonoom noemen. Het verdrietige verhaal van het verliezen van een vader op jonge leeftijd, heb ik gelukkig kunnen omzetten in een gepassioneerde dankbaarheid dat ik dit werk mag doen.

Nu word ik gedreven door sociale interactie én het proces. Op basis van thema’s onderzoek ik materialen en symbolen waarmee ik ga aan de slag ga. Dit kunnen ecologische materialen zijn zoals löss, toevoeging van bladgoud of bijzondere pigmenten in combinatie met veelal olieverf. En het zijn veelal historische en wetenschappelijke symbolen, die een meerwaarde geven aan het thema.

Ik plaats thema’s rondom mijn kunst graag in een wetenschappelijke context en ga daarover in gesprek met professionals zoals bijvoorbeeld historici, genealogen, filosofen of cardiologen. Hiermee krijgt mijn werk onderbouwing. Regelmatig laat ik mijn gezin een bijdrage leveren aan de projecten, omdat mijn gezin mij ook wezenlijk vormt. Op deze totale manier wordt de invalshoek tot het thema verbreed en er ontstaat een proces dat er op gericht is om dichter bij de essentie te komen.
Dit resulteert in schetsen, (materiaal)experimenten, tekeningen en schilderijen. Veelal worden ze als een reizende of flexibel geheel tentoongesteld. Ik maak ontmoetingen visueel. Ik ben overtuigd dat het gehele proces meer impact maakt dan alleen de statige schilderijen die 'af' zijn.